همه جا را آب فراگرفته بود بی هیچ نشانی از خاکی ها...بی هیچ نشانی از حیات موجودات...

تا آنگاه که اراده پروردگارت محقق می شود و اذا اراد شیئا ان یقول له کن فیکون

و این ندای پروردگار توست:والارض بعد ذلک دحاها

و زمین را بعد از آن با غلتانیدن گسترش داد...

و خاک پدید آمد تا جایگاهی شود برای آسایش بنی آدم،تا پیشانی غرور  انسان سجده گاهی داشته باشد برای تضرع و خشوع.

وزمین آفریده شد تا آدم در تجارتی بزرگ با خدا معامله کند...

و ابتدای زمین در دحوالارض از شروع خلقت ازنقطه ای به بلندای رستگاری از یک مکعب روشن که ثقل زمین است و پناهگاه بنی آدم آغاز شد...

و زمین از همان روزی که بنیان نهاد ابراهیم خشت خشت خانه خدا را چونان نقطه ای روشن بر مدار خویش هم چنان می چرخد و می چرخد تا آن زمان که بار دیگر در همین نقطه روشن و آغازین،از کعبه،بار دیگر جانی دوباره بگیرد و رویشی دوباره آغاز کند با قدوم مبارک بزرگ مردی از آل طه،حضرت مهدی(عج).. و به حق روز دحوالارض  حقیقی آن زمانست...

به امید آن روز...

التماس دعا....

و زمین روییدن گرفت...(ویژه نامه سال 88)

بازگشتی دوباره به دامان پرمهر الهی(ویژه نامه سال 90)