فرهنگ برادری...

 

اینکه خودت آدم خوبی هستی، مال حرام نمی‌‌خوری، بی‌بند و باری نداری، به کسی ظلم نمی‌کنی، نماز و عبادتت برقرار است، اینها خیلی خوب است، ولی با همۀ اینها، باز هم برای آمادگی قبل از ظهور یک قدم دیگر هم باید برداریم و آن

بالابردن سطح «اخوت اسلامی» در جامعه است .

اینکه فقط برای خودت آدم خوبی باشی، کافی نیست. برادری کردن با سایر مؤمنین هم ملاک است. اگر هر کسی فقط گلیم خودش را از آب بکشد و هر کسی فقط مسئولیت کار خودش را به عهده بگیرد و با دیگران کاری نداشته باشد که امام زمان(ع) برای یک چنین آدم‌های خوبی نخواهد آمد.

" نیاز امروز جامعۀ ما؛ بالابردن سطح فرهنگ برادری"

 آیا خوب‌ها حاضر هستند خوبی‌هایشان را به اشتراک بگذارند؟

امروزه نیاز عمدۀ جامعۀ ما بالا بردن سطح فرهنگ برادری است و می‌توان گفت که حتّی خوبهای جامعۀ ما نیز در این زمینه مشکل دارند. یعنی خوبهای ما نیز هر یک به تنهایی خوب هستند و به این سادگی‌ها حاضر نیستند با هم خوب زندگی کنند و خوبی‌هایشان را به اشتراک بگذارند و هم‌افزائی کنند. 

خوب بودن یک چیز است و «با هم خوب بودن» یک چیز دیگر است، اخوت اسلامی حرف‌های فراوانی برای ما دارد. امام زمان(ع) جامعه‌ای می‌خواهد که خوبان آن جامعه بتوانند «با هم» خوب زندگی کنند نه اینکه فقط خودشان به‌تنهایی آدم خوبی باشند. خیلی‌ها خودشان به تنهایی آدم خوبی هستند ولی وقتی در یک جمع یا در یک تشکّل قرار می‌گیرند، تازه دعواهای‌شان شروع می‌شود و این خیلی بد است.

مهمترین ویژگی در بین همۀ ویژگی‌های امّت آخرین پیامبر که ما مسلمانان هستیم چیست؟ آیا صبر است؟ توکّل یا شهادت‌طلبی است؟ نماز و روزۀ قشنگ است؟

 این سؤال را حضرت موسی‌بن عمران(ع) از خداوند پرسید و گفت: «خدایا! مقام معنوی بلند امّت آخرالزمان را به من نشان بده!» خداوند فرمود: «ای موسی! این مقام، مقام بسیار بالایی است و تو نمی‌توانی آن را ببینی!» عرضه داشت: «خدایا! به میزانی که طاقت دارم به من نشان بده!» خداوند متعال هم مقام معنوی امّت آخرین پیامبر را به قدر طاقت موسی‌بن عمران(ع) نشان داد و از عظمت این مقام به حضرت موسی‌بن عمران حالت بیهوشی دست داد. وقتی به هوش آمد پرسید: «خدایا! امّت آخرین پیامبر چگونه به این مقام بالا رسیدند؟» خداوند فرمود:

 به‌خاطر یک ویژگی به اینجا رسیدند و آن «ایثار» است.

 ایثار یعنی چیزی را که خودت شایسته‌اش هستی، نیاز داری و مستحقش هستی به برادرت بدهی.

ایثار از زکات و صدقه خیلی بالاتر است؛ در زکات مازاد درآمدت را می‌دهی، در صدقه کمی از مالت را می‌دهی، ولی در ایثار آنچه را که خودت به آن نیاز داری می‌دهی. ایثار ازخودگذشتگیِ فوق العاده است. شاید ایثار از این معنا هم بالاتر باشد که خداوند فرمود: «لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّى تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ؛ شما به درجۀ نیکوکاری نمی‌رسید مگر اینکه از چیزهایی که دوست دارید بگذرید»(آل‌عمران/92) در ایثار، نه فقط از چیزی که دوست دارید، می‌گذرید بلکه از چیزی که به آن نیاز دارید هم می‌گذرید: «وَ يُؤْثِرُونَ عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ كانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ؛ و آنان را بر خود ترجيح مى‏دهند، گرچه خودشان نياز شديدى [به آن مال و متاع‏] داشته باشند» (حشر/9)

در روایتی از امام باقر(ع) آمده است که ایشان در ضمن پاسخِ عده‌ای از شیعیان، که ادعا می‌کردند منتظر و آماده برای قیام علیه ظلم هستند، فرمودند: «یاران قائم(ع) به قدری با هم صمیمی و برادرند، که وقتی یکی از آنها احتیاج مالی داشته باشد، بدون اینکه نیاز به اجازه گرفتن باشد، از کیف پول رفیقش به اندازۀ احتیاجش برمی‌دارد.»

 یعنی تا این حد با هم ندار هستند.

اسلام، پیروز...و لو کره المشرکون!

سلام آقا !

خبر آمدنت، میرود شهر به شهر

مردمان یمن و تونس و مصر

مردمان اردن ...

همه عالم به تمنای تو برخاسته اند(ای کاش...)

شور و حالی بر پاست

وعده ات نزدیک است (ان شاالله)

*****

غلبه اسلام بر جميع اديان

 مسأله‌ي مهدويّت و قيام و حکومت جهاني يک منجي عدالت-گستر و مصلح‌‌عدالت- پرور از جمله مسائلي است که نه تنها با فطرت ظلم ستيز و عدالت طلب انسآن‌ها آميخته و نهادينه شده است، که همه ي مسلمانان اعم از شيعه و سنّي و بلکه تمامي اديان آسماني و حتّي مکاتب ديگر آن را باور داشته و پيروان آيين خود را به ظهور آن مژده داده‌اند. در آيه اي که بحث مي شود، دين حق که همان دين اسلام است بر همه ي مکاتب و آيين هاي زمان پيروز مي شود:

يُريدونَ أن يُطفِؤُا نورَ اللهِ هُوَ بِأفواهِهِم وَ يأبي اللهُ إلاّ أن يُتِمَّ نُورَهُ وَ لَو کَرِهَ الکافِرون الّذي أرسَلَ رَسولَهُ بِالهُدَي وَ دينِ الحَقِّ لِيُظهِرَهُ عَلي الدّينِ کُلِّه ؛1 «مي‌خواهند نور خدا را با دهان‌هاي خويش خاموش کنند،وَ لَو کَرِهَ المـُشرکون ولي خداوند نميگذارد تا اين‌که نور خود را کامل کند، هرچند کافران را خوش نيايد او کسي است که پيامبرش را با هدايت و دين حق فرستاد تا آن را بر هر چه دين است پيروز گرداند، هرچند مشرکان را خوش نيايد.»

 بحث روايتي

 1- محمّد بن فضيل مي گويد: از امام کاظم (عليه السلام) درباره ي قول خداوند لِيُظهِرَهُ عَلَي الدّينِ کُلِّه پرسيدم. ايشان فرمودند:

«لِيُظهِرَهُ عَلَي جَميع الأديانِ عِندَ قِيامِ القائِم (عليه السلام)»؛2 « هنگام قيام قائم (عليه السلام) خداوند دين اسلام را بر همه ي دين هاچيره مي‌گرداند.»

2- ابي بصير مي گويد: از امام صادق (عليه السلام) درباره ي آيه ي هُوَ الّذي أرسَلَ... پرسيدم، ايشان فرمودند:

«وَ اللهِ ما نَزَلَ تأويلُها بَعد، وَ لايَنزِلُ تأويلُها حتّي يَخرُجُ القائم (عليه السلام) فَإذا خَرَجَ القائِم (عليه السلام) لَم يَبقِ کافرٌ باللهِ العَظيمِ و لامُشرِکٌ بالإمامِ الاّ کَرِهَ خُروجَه...»؛3 « قسم به خداوند! هنوز تأويل آن نيامده و تأويل آن نيايد تا اين‌که قائم خروج کند، پس هنگامي که قائم خروج کند کافري به خدا و مشرکي به امام باقي نمي ماند مگر اين‌که خروج او را کراهت دارد ...»

3- از اميرالمؤمنين (عليه السلام) درباره ي آيه ي هُوَ الّذي أرسَلَ ...نقل شده است:

«... لايَبقَي قَريَةٌ الاّ وَ نُودِيَ فيها بِشَهادَةِ أن لا اِلهَ الاّ الله و أنَّ محمّداً رَسولُ اللهِ بُکرَةً وَ عَشياً»؛4 «آبادي و شهري باقي نمي ماند مگر اين‌که در آن‌جا صبح و شب به توحيد و رسالت پيامبر(صلي الله عليه و آله وسلم) شهادت داده مي شود.»

4- شيخ صدوق در روايتي از امام حسين (عليه السلام) نقل مي کند:

«مِنَّا اثنَي عَشَرَ مَهدياً أوَّلُهُم أميرالمؤمنين عَلي بن أبي طالب و آخِرُهُم التّاسِعُ مِن وُلدي وَ هُوَ الإمامُ القائِم بالحقِّ يُحيي اللهُ بِهِ الأرضَ بَعدَ مَوتِها وَ يُظهِر به دينَ الحَقِّ عَلَي الدّينِ کُلِّه وَ لَو کَرِهَ المُشرکين»؛5 «از ميان ما، 12 نفر مهدي است، اوّلين آن‌ها اميرالمؤمنين علي بن ابي طالب و آخرين آن‌ها نُهمين نفر از فرزندان من است. او امامي است که به حق قيام می کند. خداوند به واسطه ي او زمين را زنده مي کند بعد از آن که مرده شده باشد و به واسطه ي او دين حق را به همه ي اديان پيروز مي کند، هرچند مشرکان کراهت داشته باشند.»

 "یا رب الحسین بحق الحسین(علیه السلام) اشف صدر الحسین بظهورالحجه"

پي نوشت ها:

 ۱. توبه (9)، 23 و 33 .

2. کليني ،کافي، ج 1، ح 9، ص 432 .

3. شيخ صدوق،کمال الدين و تمام النعمة، ج 2، ب 58، ح 7 .

4. مجلسي، بحارالانوار، ج 51، ص 60 .

5. شيخ صدوق،کمال الدين و تمام النعمة، ج 1، ح 3 .

 منبع: نگين آفرينش

دولت کریمه ی(1)

ویژه نامه ی (۲)

مدینه ی فاضله ی موعود

در این نوشته برآنیم تا به بررسی حکومت موعود امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف)بپردازیم.

زندگی در عصر ظهور امام مهدی(عج)

عصر امام (عج) پس از ظهور و قیام جهانی اش,براستی از درخشانترین و دوست داشتنی ترین و زیباترین عصرها برای کره ی زمین از آغاز آفرینش جهان است .

و کاملا به جا ودرست است که نام عصر ظهور را((عصر حاکمیت نور دانش و بینش )) به مفهوم واقعی آن نام گذاریم,نه آن روزگاری را که ما در آن زندگی می کنیم که براستی عصر تاریکیهای جهل ,انحراف,فجایع,بیداد و گمراهی و عصر نگون سازی و اسارت انسان است.

جهان معاصر

با الهام از فراز حکیمانه  و مشهور "تعرف الاشیاء باضدادها"ممکن است برای درک و دریافت پرتویی از درخشندگی و شکوفایی عصر ظهور و زیبایی و شیرینی زندگی در حاکمیت آن اصلاح گر بزرگ جهانی, نظری گذرا به اوضاع غمباری بیافکنیم که در آن زندگی می کنیم.

به جامعه ای که اکنون در آن زندگی می کنیم و ناملایمات ورنجهایی که  زندگی راتیره و تار ساخته بنگرید!یکی دچار فقر است و دیگری به نداشتن مسکن و سر پناه گرفتار است.یکی از بیکاری و نداشتن مکانی برای کسب و کار و تجارت رنج می برد و دیگری از فقدان درآمد کافی که خود و خانواده اش را اداره کندو پولی که با آن نیازهای پزشکی و درمانی خویش و افراد تحت تکفل خود را فراهم آورد.

مشکلات زندگی همه جا را فرا گرفته مو بحرانهای ویرانگر و پیاپی ,راه نجات و امید به آینده را برای مردم مسدود ساخته است.

از سویی آزادی مسکن و محل زندگی ,آزادی سفر و تجارت و,آزادی کار و اقامت ,آزادی بیان و قلم و اظهارنظر مردم ,سلب شده و از دیگر سو ,امنیت  و آرامش از ابعاد گوناگون زندگی انسان معاصر رخت بربسته.ام...در عصر ظهور :جهنم زندگی ,جای خود را به بهشت نیکبختی و سعادت می دهد وپژمردگیها جای خود را به طراوت و نشاط می سپاردو امن و امان در همه ی ابعاد زندگی جهان گستر می شود.

دیگر نه ظالمی خواهی دید و نه مظلوم و ستمدیده ای .آرمانها و آرزوهای مسلمانان آگاه و پروا پیشه تحقق می یابد و کره ی زمین,مهد صلح و آزادی می گرددو اسلام در سراسر گیتی ,دلها و جانها را نورباران می نماید و همه ی ساکنان زمین,آگاهانه و مخلصانه بر یکتایی خداوند و رسالت پیامبر(صلی الله علیه واله )و امامت  امیر المومنین علی بن ابیطالب (علیه السلام)گواهی می دهند.

بررسی  طرح ها و برنامه های و ره آورد های وصف ناپذیر و شکوهبار حکومت امام مهدی(عج):

زندگی انسانها دارای ابعاد گوناگون مظاهر مختلف و و جلوه های متنوعی است.لذا برنامه های مصلح کل نیز در ابعاد مختلفی طرح ریزی شده است.

حاکمیت فرهنگی در عصر امام مهدی(علیه السلام)

در عصر درخشان امام مهدی(عج)حیات فرهنگی به گونه ای شکوفا و بارور می گردد که در سراسر تاریخ نمونه ای نخواهد داشت و دانش و فرهنگ و معنویت ,بویژه علوم دینی و احکام و مقررات و معارف و آگاهی و شناخت با سرعت وصف ناپذیری به حرکت می افتد و روشن است که تغییر و دگرگونی ژرف و شکوهمندی در این بعد از زندگی بشریت حاصل می شود.

خدا می داند که این تحول مطلوب و مترقی چگونه خواهد بود اما به نظر میرسد بسیاری از کتابهای فقه و حدیث ,نوسازی گرددو نقش بسیار ی از موضوعات کتابها ی اصولی به پایان رسد,چرا که امام مهدی(عج)قواعد عمومی برای دریافت مسائل شرعی و مقررات دینی را بیان می کندو در پرتو همانها دانشمندان از بسیاری از بحثهای اصولی و قواعد آن بی نیاز میگردند.

در عصر ظهور نقش کتابهای مربوط به  شرح حال راویان احادیث به پایان میرسد چون مردم آن دوران به مقررات و احکام قطعی دست می یابند و از اینها بی نیاز می گردند.

و نیز در عصر ظهور بیشتر کتابهای تفسیری از اعتبار ساقط می شود چرا که مردم با رشد فکری و ژرف نگری برخاسته از فرهنگ عصر ظهور ,به تفسیر های برخاسته از نظرات افراطی افراد بهایی نمی دهند.از این رو تنها تفاسیر برخاسته از روایات رسیده از پیامبر و اهل بیت (علیهم السلام)باقی می ماند.

همین گونه قرائتهای مختلف از قرآن شریف که دلیلی برای آنها نازل نشده است,برداشته می شود.چرا که مردم قرآن و قرائت صحیح را – به گونه  ای که بر قلب مصفای محمدی(ص)فرود آمده است – از امام مهدی(عج)می آموزند.

و خلا صه اینکه :دانش و بینش و آگاهی و شناخت صحیح و مفید و سازنده و کارگشا در هر خانه گسترش می یابد و حلقه های درس و بحث برای زن و مرد در کران تا کران جامعه ی بزرگ بشری برقرار می شود.

امام باقر(ع)فرمودند:

"...توتون الحکمه فی زمانه حتی ان المراه لتقضی فی بیتها ,بکتاب الله و سنته رسوله.¹

یعنی:به مردم عصر حکومت درخشان او ,دانش و بینشی ارزانی می گردد که زن در کانون خانه ی خویش بر اساس کتاب خدا و سنت پیامبرش عادلانه و آگاهانه داوری می کند ونیازی به دیگری ندارد.

لازم است بدانیم که خود امام مهدی(عج)براساس کتاب خدا وسیره و روش انسانساز و افتخار آفرین  پیامبر (ص) تدبیر امور می کند و به اندازه ی بند م و ذره ای  از آ ن دو انحراف نمی جوید.

او شریعت جدید و یا دین دیگری  نمی آورد که با اسلا م راستین ناسازگار باشدبا آنچه را خدا تحریم کرده حلال کند و یا آنجه را خدا حلال کرده تحریم کند,هرگز !

این سخن تنها دیدگاه نگارنده نیست بلکه یکی از علمای بزرگ اهل سنت در کتاب خویش بدین واقعیت تصریح نموده و می نویسد:"امام مهدی پس از ظهور ,دین را همانگونه  که بود و نازل گردیدآشکار می سازد بطوریکه  اگر پیامبر گرامی حاضر باشد  به همان حکم کند.

او مذاهب مختلف را از روی زمین با ارشاد و هدایت خویش بر می دارد و جز دین خالص و پاک آسمانی نمی ماند...^۲

امیرمومنان علی (علیه السلام)در مورد عصر امام مهدی می فرمایند:

"... آن پیشوای الهی تمامی بدعتها را نابود می سازد و همه ی سنتها  و شیوه های پسندیده را زنده و برپا می دارد.

 ۱.غیبت نعمانی باب 13ص238,ح30,بحارالانوار ج52,ص352,اکمال الدین ,ج2ص 675 و معجم احادیث امام مهدی(عج) ج3ص324

۲.الفتوحات المکله,ج3,ص327,باب 366.

برگرفته از کتاب "امام مهدی(عج) از ولادت تا ظهور.

 

ادامه دارد...