اینجا زمین است....دنیایی با انبوهی از آدمهای خاکی...

زمین می چرخد٬با سرعت هم می چرخد اما نترس انقدر خوب می چرخد که آب در دلت تکان نخورد آنقدر خوب که اصلا نتوانی گذر ساعت ها و روزها را که چه عرض کنم حتی گذر سالها را هم نفهمی... 

اما دنیا همیشه اینگونه نیست.گاه ضرب شستی نشانت میدهد که خودنمایی کندت تا نشانت بدهد آنقدرها هم که نشان میدهد باوفا نیست..و چه با مهارت با همان سرعت شاید هم که بیشتر در سیاه چاله های مدار خود آنقدر می اندازدت و بالا و پایینت میکند که تازه بعد از مدتی که به هوش می آیی می فهمی که کجای کاری...تازه می فهمی مدار زندگیت باید به کدامین سمت می چرخید..

....شاید گاهی محکم زمین خوردن سکویی باشد برای اوج گرفتن...

پس اگر زمین خوردی٬اگر شکستی بلند شو...بلند شو و دست به آسمان بگیر ...خدا تو را می خواند خدایی که می خواهد اینبار تو را بهتر و زیباتر از قبل بسازد....

وَعَسَى أَن تَكْرَهُواْ شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَعَسَى أَن تُحِبُّواْ شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَّكُمْ

وَاللّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ(بقره ۲۱۶)