قرآن در چند مورد انسانهای نا اهل را به چهارپایان تشبیه کرده که یکی از آنها عالمان بی عمل هستند که در این آیه به آنها اشاره شده است.(اولئک کالانعام بل هم اضل*اعراف،۱۷۹ امیر مومنان حضرت علی(ارواحنا فداه)می فرمایند:عالمی که به علمش عمل کند اهل نجات است و کسی که به علمش عمل نکند،اهل هلاکت و حسرت خواهد بود و دوزخیان از بوی بد او اذیت می شوند وبیشترین حسرت و ندامت از ان کسی خواهد بود که مردم را بسوی خدا دعوت کرده و انان سخن او را پذیرفته و به بهشت وارد شده اند، ولی دعوت کننده خود به دوزخ می رود.سعدی می گوید:

علم چندان که بیشتر خوانی         چون عمل در تو نیست نادانی

نه محقق بود نه دانشمند             چارپایی بر او کتابی چند

آن تهی مغز را چه علم و خبر        که بر او هیزم است یا دفتر

 

اگر عمل نکردن به تورات،انسان را تا مرز حیوانی همچون حمار پایین می اورد،عمل نکردن به قران که بالاتر از ان است،انسان را چگونه می سازد ؟!