شرح حال

بیماری که امروز میخوایم با هم ویزیتش کنیم یه بیماریه با یه ذهن پر سوال٬اونم سوالایی که کلهم مربوط میشه به حواشی٬مربوط میشه به اون چیزی که بهتره به شما مربوط نشه٬اشتباه نشه این سوالا به خودی خودش اصلا بد نیست ولی برای ذهنی مثل این بیمار ما که پر از سوالای اینجوریه اون موقع میشه یه آفت٬میشه یه وسواس فکری شدید که اون وقت کارش به جایی مثل اینجا(بخش اعصاب و روان بیمارستان سنا) کشیده میشه.بذارین واضح تر بگیم ذهن بعضی از افراد مثل این بیمار ما خیلی وقتها فقط مشغول سوالایی میشه از قبیل اینکه: امام زمان(ع) ازدواج کرده اند یا نه؟اگه ازدواج کرده اند همسرشون چیکار میکنن؟یعنی ایشون هم تو غیبته؟اصلا امام زمان(ع) کجا زندگی میکنن؟چه جوری؟و ...سوالایی جورواجور از این قبیل...

میدونین درست مثل چی می مونه؟مثل این می مونه که یه روز صبح زود به خاطر فراگیری علم و دانش از خواب نازتون بزنین و خوشحال وشاد به سمت دانشگاه رهسپار بشین.سر کلاس هم٬ ردیف اول که چه عرض کنم٬هم ردیف استاد یعنی یه جایی که دیگه مطمئن باشین جلوتر از اون دیگه جایی نباشه میشینین همه این کارا رو میکنین تا شش دونگ حواستون به حرفهای استاد جمع بشه و در نت برداری هیچی از قلم نیفته.حالا فکر کنین با چنین شرایطی استاد بیاد به جای صحبت از بیماری ای مثل سل و راههای تشخیص و درمان اون مثلا صحبت از تست اسید فست یا داروهایی مثل ایزونیازید و ریفامپین٬از شماره کفش آقای کخ و وضعیت تاهل اون خدا بیامرز یا لحظه با شکوه کشف باسیل مایکوباکتریوم صحبت کنه.چه حالی بهتون دست میده از اینکه این همه ذوق و شوقتون صرف هیچی شده و ذهنتون پر شده از مسائلی که خیلی هم ضروری نیست؟؟؟وضعیت بیمار ما هم دقیقا مصداق شماست در این وضعیت.

«از آنچه که ثمره ای برایتان ندارد٬بیهوده نپرسید.*»

پیامدهای پرداختن به اینگونه مباحث: 

۱- این که پرداختن به امور غیر ضروری باعث دور شدن از مباحث مهم٬کاربردی و ضروریه

۲- و این که بستری میشه برای ورود خرافات٬حرفای بی دلیل و غیر مستند... و این موضوع فضای لازم رو برای سودجویان مهیا میکنه. که از بازار گرم این مباحث برای مطرح کردن خود یا فریب مردم  استفاده می کنند.

ریسک فاکتورها:

۱. ناآشنایی و عدم تشخیص وظیفه دینی

۲. هوای نفس که به ویژه در عوام فریبی بروز می کند.

۳. توهم و خیال پردازی که خودش باعث ایجاد داستان سرایی های معروفی مثل جزیره ی خضرا میشه

۴. عدم بررسی سندی٬ و دلالی روایات

۵. عدم تبیین و روشنگری متفکران و عالمان دینی

مبارزه و درمان:

۱. علم و بصیرت در دین

۲. روشنگری توسط اندیشمندان در موضوعات مرتبط با مهدویت و ذکر مسائل مهم و کاربردی و تبیین وظایف

۳. حساسیت علما نسبت به عوام فریبان و ورود خرافات به ساحت دین و مقوله های دینی نظیر مهدویت

۴. تقوا در مقابل هوای نفس و عوام فریبی

 

منابع:

۱.طوسی٬الغیبة٬ فصل۴ ٬ص ۲۹۰

۲.کتاب انتظار/جلد ۷/اندیشه مهدویت و آسیب ها/نوشته ی محمد صابر جعفری