راه توسل به معصومين(ع)...
ابوالوفاء شيرازي ميگويد:
«در زندان ابوعلي الياس، با وضع سختي اسير بودم و برايم معلوم شد كه او قصد كشتن مرا دارد؛ لذا شكايت را نزد خداوند تبارك و تعالي بردم و مولاي خود ابي محمد علي بن الحسين، زين العابدين عليه السلام را شفيع قرار دادم.
در اين بين به خواب رفتم. در عالم رؤيا رسول خدا (ص) را زيارت كردم. حضرت فرمودند:
نه به من و نه به دخترم و نه به دو پسرم (امام حسن و امام حسين عليهما السلام) براي ماديات متوسل نشو؛ بلكه براي آخرت و آنچه از فضل خداي تعالي اميدواري، به ما متوسل شو.
و اما ابوالحسن (اميرالمؤمنين)، برادرم، او انتقام تو را از كسي كه به تو ظلم نموده ميگيرد.
عرض كردم: يا رسول الله، آيا مگر به فاطمه عليها السلام ظلم نكردند؛ ولي ايشان صبر كرد؟ و ميراث شما را غصب كردند؛ اما صبر نمود؟ پس چطور انتقام مرا از كسي كه ظلم نموده، ميگيرد؟
حضرت از روي تعجب نظري به من كردند و فرمودند:
اين موضوع عهدي بود كه من با او بسته بودم و فرماني بود كه من به او داده بودم و براي او كاري جز بپا داشتن آن پيمان جايز نبود. او هم حق را ادا كرد و واي بر كسي كه متعرض دوستان و شيعيان ما شود. ( زيرا اميرالمؤمنين عليه السلام انتقام او را ميگيرد.)
اما علي بن الحسين، براي نجات از سلاطين و شر شياطين.
و محمد بن علي و جعفر بن محمد، براي آخرت، { به روايتي آنچه از طاعت خداوند و رضوان او بخواهي }
اما موسي بن جعفر، عافيت را به وسيله او بخواه.
و اما علي بن موسي، براي نجات. { به روايتي نازل شدن رزق }
و محمد بن علی، برای حاجات دنیوی و وسعت رزق و علي بن محمد، براي قضاي نوافل و نيكي برادران ديني و آنچه از طاعت خداوند عزوجل بخواهي.
و حسن بن علي، براي آخرت.
و اما الحجة، هرگاه شمشير به محل ذبح تو رسيد ـ حضرت با دست به سوي گلوي خود اشاره فرمودند ـ به او استغاثه كن؛ به درستي كه او درمييابد و فريادرس و پناه است براي هر كس كه استغاثه كند و بگويد:
«يا مولاي يا صاحب الزمان انا مغيث بك»
همان لحظه ديدم شخصي از آسمان فرود آمد كه سوار بر اسب است و در دست خنجري از نور داشت.
عرض كردم: مولاي من شر آن كه مرا اذيت ميكند، رفع كن.
فرمود: كار تو را انجام دادم.
صبح شد، الياس مرا خواست و گفت: به چه كسي استغاثه كردي؟
گفتم: به آن كسي كه فريادرس درماندگان است. »
راوی: ابوالوفاء شیرازی
منبع: پایگاه اطلاع رسانی صالحین