بوسه بر پیشانی
درگردان ما برادری بود که عادت داشت پیشانی شهدا راببوسد.وقتی شهید شد بچه هاتصمیم گرفتند.به تلافی آن همه محبت،پیشانی اورا غرق بوسه کنند .
پارچه راکنار زدیم،پیکر بی سر اودل همه ی مارا آتش زد.
راوی:رزمنده لشگر27
+ نوشته شده در دوشنبه چهارم مهر ۱۳۹۰ ساعت 18:12 توسط کارگروه فرهنگی
|